Sombre gedachten

Joris Olivier

Zijn blik dwaalt over kale akkers,
waar ijle luchten boven zweven.
‘n Koekoek roept ‘r wakkre jong,
molens draaien rond en rond.

Hij leeft in sombre gedachten,
herin’ringen aan verloren tijden,
tijden ‘t geluk hem toelachte,
tijden nu al zò lange voorbije.

Dan, als bij toverslag verscheen
’t geluk van hem scheen verdweên.
‘n Parel in oesterschelp geborgen,
toont zich aan hem als sprookjesfee.

De koekoek vindt ’t jong, dik en vet,
molenaar heeft d’wieken stop gezet,
en hij, hij kan zijn geluk niet op,
geeft alle sombre gedachten op.