Ongeëvenaard

Joris Olivier

Ongeëvenaard

Toen ik jou daar zag gaan,
niet zo ver bij mij vandaan,
dacht ik meteen, dat is de vrouw,
die ik al heel mijn leven wou.

Jouw curven waren ongeëvenaard,
het aanzien meer dan waard,
ik bedoel niet alleen om te zien,
al dacht je dat eventjes misschien.

Nee, ik wilde je kussen, strelen
en nog veel meer, en dat vele
keren, steeds weer en weer,
wilde je mij verliet nooit meer.

Maar helaas, jij zag mij niet staan,
wat ik voor ogen had, was van de baan,
maar geluk bij dit vreeslijke ongeluk,
bracht mij dit niet van mijn stuk.

Ik ontmoette Suus, een ware diva,
dat gebeurde zelfs vlak daarna,
zij bleek de engel die mij kuste
en zo mijn liefdesverdriet suste.

Zij bracht mij zalig hemels genot,
daarbij kwam van alles aan bod,
ons liefdesspel was vol passie,
een ongeëvenaarde euforie.