Die éne
Woorden, blikken, geuren,
strelingen, striemen de hele dag.
Ze raken, missen, voeden of zuigen
zich naar je toe met ogen en handen.
Dringen zich op in stem, tekst of toon.
Mensen, mensen, mensen.
En dan is er die éne.
Die nadert in het eindspel van je droom
waardoor zintuigen spitsen en openen.
Die je plaatst in het nu en altijd is en was.
Die de onrust om je heen bedekt.
Je stil en waakzaam maakt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is verschenen in de bundel "Dans bij de bospoel" die de dichter uitbracht in 2020.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Die éne’ van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.