jij de vader, ik het kind

wil melker

ik neem zon
en bloemen mee
mag ik delen in je rust

ik wil komen
bij je dromen omdat
je mijn gevoelens sust

op een bankje
met wat schaduw in
het ruiselen van de wind

mag je zachtjes
met mij spreken,
jij de vader, ik het kind

in het sluiten
van mijn ogen hoor
ik weer je zachte stem

in het koesteren
van de stilte voel ik
dat ik, bij je ben

ik kan je nu
geen kus meer geven
ik zal zwaaien in een groet

het thuisgevoel
dat jij mij laat beleven
voelt na al die tijd zo goed

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘jij de vader, ik het kind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.