En het is goed zo

elze schollema

ik weet niet of de zomer
me verblijdt met een warmte
die nooit wordt vergeten
met nachten wanneer jouw boezem
de ochtend sneller brengt dan ik zou denken

een beetje Beethoven, een vleugje Bach
of gewoon een frivool orkestje met een
bombardon waarvan de slagen galopperen
over het pleintje alwaar ik woon

als ik mocht hopen wenste ik jou
al mijn liefde, een reis naar de tropen
een licht getinte huid, doch mijn
adem is niet toereikend en draag jij
met mij het heden zoals het is

en het is goed zo