Licht gebruind en knap

wil melker

 weer zoeft
 het landschap langs je heen
 de zon een jaar geleden
 scheen uitbundiger
 liefde smeedde ons aaneen

 nu zijn we weer alleen
 heeft ieder
 zo zijn eigen leven
 het geven aan elkaar
 is tot herinnering verheven

 je bent op stap
 naar woorden en gedichten
 licht gebruind en knap
 ogen die je lach verlichten
 je straalt als toen ik bij je was

 beelden vol herinnering raken
 aan de schaduwen van morgen
 vandaag schiet alles er bij in
 ik zie de hemel weer verglijden
 voel de pijn van samen lijden