Wilde bloemen
wilde bloemen
ik wist je magie
als warm schild in
een kil openende wereld
voelde in je mystiek
blijde oplichtende
klanken naar boven
weinig van het zwaar
beladen niet weten
of het droeve vergeten
mag ik in jouw
voetstappen treden
hoop zaaien in het heden
nog kijken wilde bloemen
mij stralend aan want die
weg zijn wij al eens gegaan
dit zaad restaureert uit de
dood die zeker gaat komen
een nieuwe wereld vol dromen
wil melker
20/09/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wilde bloemen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.