Donkerden je ogen
donkerden je ogen
ik heb je kussen
nooit willen blussen
deed water bij de wijn
maar jouw chaos
bleef een festijn
vaak donkerden je ogen
terwijl de zon volop scheen
samen voelde we de pijn
van het existentiële alleen
jij kon nergens heen
onbereikbaar in
een wereld die bruiste
tot de bui overtrok
plezier triomfeerde en
wij voorzichtigheid leerden
tussen dalen en bergen
weeft zich ons leven
de kleuren gescheiden
om het vloeken te mijden
in chaos en pijn wil ik bij je zijn
wil melker
04/05/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-05-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Donkerden je ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.