janboel
langs desolate bemodderde wegen
komt hij voortdurend zijn zelfschaduw tegen
met ijzerbeslagen klompen
loopt hij in modder te zompen
was hij toch maar thuis gebleven
niet van huis en haard verdreven
gezeten in zijn afgebladderde leunstoel
volop genietend van huiselijke janboel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-01-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘janboel’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.