Hoe dan ook, er moet gegeten worden
Waarde vrouw. U ook meneer. Welkom in mijn etablissement. Hang uw jas aan een haakje, daar in de hoek enigszins uit de tocht. Gastvrijheid is een praktijk die wij beheersen waarbij al het andere er niet toe doet. Pas op voor spijkers in de muur opdat u zich niet bezeert.
Uw bezoek is ons een eer en wij laveren tussen scheuren in de vloer om u te bedienen. Nu u de ezelskop bij de ingang en de fosfordampen uit de aarde hebt getrotseerd is lava uw deel, waarop wij u en uw nering verwarmen.
Uw behoefte, hoe diep dan ook, is ons motto. Onbedoelde erupties van uw lijven, ja ook die van u mevrouw, spiegelen wij aan onze kaart. Ze geven ons inspiratie voor de gerechten die wij u brengen.
Gestoofd, aangekoekt, uitgedampt en gefermenteerd. Schotels en pannen piepen, borrelen, zuchten en sissen totdat we ze bevrijden van schraapsel in vocht. En als wij uw borden vullen wordt de ruimte gevuld met geuren.
Strompelend bedienen wij uw tafel, welhaast bereid om onszelf te offeren als spijs. Ware het niet dat wij blijven zoals we zijn. Niets is recht, niets is symmetrisch, alles is gebutst en gerafeld, scheef en verzakt.
En daarin ligt de schoonheid en gastvrijheid die wij u bieden. Dank voor nu. Morgen komt er niets. Of een komeet, een bom of een natuurramp.
Maar dan hebt u in ieder geval gegeten.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is in 2020 geschreven.
© Op dit gedicht 'Hoe dan ook, er moet gegeten worden' van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.