Dorpslellebel

Frans uut Kuuk

DORPSLELLEBEL

In de winter en zomer, dan zie je ze gaan.
Zo een vrouwtje dat op de hoek van de straat,
opvallend blijft staan.
Haar ogen die spieden of niemand haar ziet.
Zij wil zo graag showen en opvallen als het kan.
En ben nu eens eerlijk, elke vent kijkt haar aan.

In elke plaats loopt ze zo een dorpslellebel.
Een opgedirkt vrouwtje je kent dat ook wel.
Ze doet heus geen kwaad, ook al daagt ze je uit.
met veel rode lipstick op en rouge op haar wang.
Een veel te strak rokje en een veel te strakke BH,
vergroot ze haar borst omvang.

Ze draagt hoge laarzen en een jurkje heel kort.
Haar bloes heel ver open, als of het al zomer wordt.
Een jasje dat niet kleurt, met de rest, van geen kant.
Ze weet zelf, het past niet, het ziet er niet uit.
Maar ze geniet toch stiekem, als er iemand naar haar fluit.

Uiteindelijk trouwt ze een niksnut van een vent.
Krijgt dan een dochter die wordt hartstikke verwend.
Ze kleedt haar als pop in de verkeerde stijl wel met flair
Nog altijd meent ze dat het gaaf is, maar het is zeer ordinair.

Zo zie je straks in het dorp weer een nieuwe dorpslellebel.
Ze doet heus geen kwaad, ook al daagt ze je uit.
Ze leerde zich niet anders te gedragen, als een lellebel
Want zo moeder zo dochter, de geschiedenis herhaalt zich,
ze zeiden het wel.

Auteur : Frans uut Kuuk * 12 november 2008.