Waxinelichtjes tevoorschijn halen
Ik haal maar weer de waxinelichtjes tevoorschijn,
die ik nou juist pas opgeborgen had
Opnieuw loopt er een leven ten einde, van een
lieve buurvrouw, die ik heel af en toe maar sprak
Maar toch: ook zij slaat straks een gat
Opdringerig melden zich nog mensen die zij nooit
sprak of zag... Dodelijk vermoeid ligt zij te bed met
nog iets van een flauwe glimlach...
Ik koos ervoor haar een meelevende kaart te sturen
Hopelijk is zij nog in staat die wat te bekijken
Hoe oprecht mijn woorden gemeend zijn, weet zij
even zo goed wel Die allerlaatste groet...
Dág meis, bedankt voor jouw vriendschap, je liet me
die spaarzaam maar wel oprecht blijken.
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-05-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waxinelichtjes tevoorschijn halen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.