teerlingen
de dobbelstenen
lijken zelf te leven
de hand gooit ongemerkt
geluk de pluk van dagen
we durven niet te wagen
nog veel respijt te vragen
de kogels vliegen door de kerk
het kristallen carillon
kraakt ,helder door de witte lucht
het tij kent geen erbarmen
de walvis op het strand
voorgoed geland
genadig hij
die hem aan stukken snijdt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘teerlingen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.