vurige waanzin
ik probeer
de vlammetjes te pakken
ze lekken aan mijn hand
branden in mijn huid
tot waterige vlekken
het vuur gaat er niet uit
de hitte heeft me beet
zet tanden in mijn botten
vlees wordt veel te heet
het is een schande
kijk nu mijn verbrande handen
vlammen spelen om me heen
ze vinden me heel aardig
en loeien door elkaar
het is wel zonde van mijn blonde haar
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vurige waanzin’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.