Zwemmer

Paul Duyvesteyn

Door golvend water voortgestuwd slaat hij zijn armen om zich heen
Zijn bewegende benen laten een wit schuimspoor achter
In waterdiepte verdwijnt hij om opnieuw omhoog te komen
Zijn druipende badmuts is als een waterklievende kroon

Hij brengt onderwaterverhalen naar boven
Bij elke ademtocht worden ze met een lichte bries verder gedragen
Hij trotseert de woede van elementen die zijn vertelsels verrijken
Als schilderachtige zweepslagen begeleiden zij zijn waterreis

Atmosfeeradem legt een beschermende deken over de zwemmer
Hij toont geen angst meer voor de ruwheid van de rivier
Elke onverwachte stroming gebruikt hij om zijn gedachten te ordenen
Met dit gevoel spoedt hij zich majesteitelijk voort, zonder ophouden