Lantaarnpaal
Ik ben gehuld in een mantel van donkerte
Nu ik vlak bij jou sta en jouw metalen omhulsel kan omvatten,
koester ik mij in jouw blauwe schijnselcirkel,
ben jij mijn reisgenoot in schaduwschemer
Onder jouw beschermende stulp heb ik
mijn overjas van duisternis afgeworpen
Jouw kobalte lichtbanen smeden een pad naar dromenland,
Ik ga in jouw hemellicht zitten als avondkilte mij overvalt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lantaarnpaal ’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.