Zelftroost

Mira

De sporen onder je ogen
Verraden deels je strijd
Je uitstraling is anders
De sprankeling is kwijt
Uitgeput doet niet eens
Recht aan wat je voelt
Moe maar altijd wakker
Verhit en onderkoeld
Ze zouden moeten zien
Hoe hard dat jij kan vechten
Ze zouden moeten voelen
Het goede en het slechte
Je weet niet wie je nu kan
Vertrouwen en wie niet
Je weet niet wie begrijpt
Wie de echte jij nu ziet
Je vertrouwt niet eens jezelf
Je hebt slechte gedachten
Het lukt steeds minder goed
Om dat alles te ontkrachten
Ze zouden moeten zien
Hoe vaak jij het goede kiest
Ze zouden moeten voelen
Hoe je langzaam grip verliest
Ik gun je graag wat anders
Dit heb je niet verdiend
Ik gun je rust en warmte
Een allerbeste vriend
Ik gun je de bevrijding
Van alle ongemakken
Dat trauma minder groot wordt
Dat oordelen verzwakken
Je zou eens moeten zien
Hoe anders het kan zijn
Je zou eens moeten voelen
Hoe het is met minder pijn
Je bent lang niet zo gek
Als anderen doen geloven
Hou alsjeblieft nog vol
Je komt dit wel te boven
Sterker dan ooit
Cliché maar niet onwaar
Hou dat beeld in gedachten
Je bent hier nog niet klaar
Je zou eens moeten zien
Het oneindig groot gemis
Je zou eens moeten voelen
Hoe gelukkig leven is
Je verdient al het geluk
Waar je zo voor hebt gestreden
En dat je niet voor niets
Zo ontzettend hebt geleden
Je verdient je eigen leven
Zonder al teveel gedoe
Met begrip, steun en liefde
Ik wens je al het goede toe
Lieve ik, ik zie je
Bijt nog even door de pijn
Lieve ik, ik voel je
Je zal nooit meer alleen zijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-01-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Mira (Actief sinds: 01-03-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zelftroost’ van Mira zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.