We varen in hetzelfde bootje mee
Ik geef me nu steeds meer bloot, wat ik voorheen
nooit durfde... Wel is er geregeld vergeet-
achtigheid die aan mijn oudere brein ontsproot
Het maakt me angstig, ik raak dan gedesoriënteerd
Maar over het geheel genomen toch ook veel
bijgeleerd
Soms volgt er meelevend gelach als je deze ouder-
domsmakke ook bij een ander zag...
De tolerantie wat dit betreft is naar behoren en oké
Het zogezegde Ons-kent-onsgevoel en we waren
gezamenlijk in hetzelde bootje mee.
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-06-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘We varen in hetzelfde bootje mee’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.