EEKHOORN

Han Messie

Omhoog tegen de dikke eikenboom.
Klauwtjes slaan de brede weg naar dichtheid
van koel wenkende, groene veiligheid.
Het lover kijkt als een stille bosgnoom.

Duizend ogen tussen stam en bladerzoom
tonen vele straten, stevig en wijd.
Takken noden pootjes, tot alles bereid:
teugelloos springen, opeens intomen.

De kleine danser ziet hoe nieuwe paden
plotseling ruisend voor hem open gaan,
zwenkt opzij zonder zich te beraden.

Op schommeltwijgen is het blijven staan,
deinend schouwen over voedselvoorraden:
heel het bos biedt smakelijke vruchten aan.