LEVENSLICHT

Joop Hagen

Schemerwolken stralen traag
verstilde zonnegloed omlaag
penselen met wat laatste licht
het land met gouden streken
tot een magisch vergezicht

een late boer vertrekt bedaard
naar de rust van huis en haard
nat bezweet van 't zwoegen
ziet hij zijn rul hervormde land
grof gerimpeld van het ploegen

kleurpalet vervaagt naar grijs
in 't verre veld zoekt een patrijs
zijn schuilplaats voor de nacht
stilte voedt een schijn van rust
Reinaert houdt gespitst de wacht

met het schuchter ochtendgloren
wordt de wereld nieuw geboren
ontsluit een zonnestraal spontaan
het kleurenspel van levenslicht
als moederschoot van ons bestaan.