STILLE TIJD

Han Messie

Bij dankend en vragend bidden wegduiken
in een woeste melkbeek, die zingend spat.
Het reine, gezonde wit, helend nat,
laat Hemels brood vol genade ruiken.

Luchtig schuim springt naar de oeverstruiken
van het hoopvol wachtende "hoe en wat?"
Dan wiegelt en ritselt een levenswijs blad
om krachtig geloof te doen ontluiken.

Over de stroom, tussen takken verschijnen
in elkaar vloeiende regenbogen,
waarin zeven kleuren opbeurend schijnen.

Hun trillend geschitter toont mededogen
van Hierboven: God wil al de Zijnen
sterken met dansend licht in de ogen.
.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 31-07-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘STILLE TIJD’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.