Toch een “Brug”

Gertjan van der Kraan

Toch een “Brug”

Een sterfgeval met alle pijn
Is als een onoverbrugbaar ravijn
Je weet er is daar een overkant
En verlangt een uitgestoken hand
Om de ander weer terug te halen
Terwijl je weet; ik ga toch falen
Want al is de liefde nog zo sterk
Het blijft toch onbegonnen werk
Maar de kloof is geestelijk overbrugd
Houdt je ogen maar gericht op de lucht
Eens zul je echt naar de overkant gaan
Waar Jezus wacht en voor je zal staan
Hij zal je over het ravijn heen dragen
Verwacht het van Hem in de dagen
Als je twijfelt door alle pijn en verdriet
Geloof dat Hij eenmaal uitkomst biedt