Mijn kinderen

Drikus Engelenhoven

Mijn kinderen
een zegen van de Heere!?
Ze kunnen je zo hinderen
en bezeren
je van alles verwijten!
En... waren het nu maar boze dromen
nee het zijn feiten
die door je hart heen stromen
met golven van verbaal geweld
waardoor je raakt bekneld!
Het je de adem beneemt
en heel je leven claimt!
En ik, wie ben ik dan
als hun ouder?
Kan ik ze altijd geven, die schouder
waar hun leven om vraagt?
'k Schiet ook in alles te kort
en raak er van in de ban
door verdriet en wordt
zo moe van dit alles!
Eén plaats is er: Jezus!
om daar heen te gaan
ook als de kinderen niet naast je staan!
Heere, 'k leg de namen van mijn kinderen
bij U neer; U die ze mij gegeven heeft
Wilt U het ook geven, dat ze eens mogen zinderen
van het geloof in U, dat het echte leven geeft!