verstrooid

Geert Messelis

hoewel we verlopen zijn
zijn de huizen van de vaders
dicht
het kalf wordt niet meer geslacht
de vaders zijn vermist
of al verneveld

de vlaktes blijven droog
rivieren zijn gestremd
dieren zijn we allen
of toch niet helemaal
de mens is kannibaal

een geiser spuit
de hemel in
het schuilen
van het oude jaar
dat helpt
bij het vergeten

het ijzer nat en koud
omklemt zovelen
er is geeneens een weg
naar Nergenshuizen