De enige echt

Efraim Kaljouw

Dankbaar als een geit maar dan eentje die niet scheid.
De enige echte vis, wat reuk je fris.
Vrolijk en kaal, en een strafblad zonder ook maar 1 proces verbaal
Is niet geel en niet rood en ook zeker niet dood.
De vlam dat is zijn uitvinding, en deze zin rijmt niet voor de verandering.
Samen een Frans stokbrood eten met zalm op de Eiffeltoren hebben we nog nooit gedaan maar wel al op de maan.
Oude auto’s en zwart-wit tv’s, foto’s van wc’s. Allemaal gekke dingen, en dat je geloof in god niet weg zal slingeren. Een geweldige gast, betaalt altijd gepast.
Jou zal ik niet vergeten, zelfs niet tijdens het eten.
Ik heb dit gedicht geschreven zoals de zon is gerezen. Maar dan zonder gist zoals de zon die tegen de maan pist.
Horizon hier, Horizon daar, gelukkig nieuwjaar. Geen kaviaar of schild. Een goede gezondheid toegewenst, ook voor je milt.
Dit gedicht wordt veel te langdradig, net als meel in de zon.
Alles geven wat er nodig is, ik wil dat ik dat kon.
Mijn gedicht is nu klaar, hopla naar die kaviaar.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-06-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Efraim Kaljouw (Actief sinds: 20-06-2023)

Informatie bij het gedicht

Dit gedicht gemaakt naar aanleiding van een bedanking van de directeur van safe college. gemaakt op 20/06/2023

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De enige echt’ van Efraim Kaljouw zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.