Groningen

Jan Bonthuis

Groningen.
Mijn land mijn vaderland
Mijn leven mijn jeugd
Voor het land een kip met gouden eieren
gas genoeg om de economie te smeren!
Naar wat moet die Kamp een hoop leren,
hoe kan die man in Godsnaam rustig slapen.
De hele provincie ligt op apegapen.
We stonden er al niet al te best voor, stomme boeren,
ja zo worden we gezien vanuit het westen !
Ja blijf ons maar pesten, als de bevingen in Amsterdam hadden plaatsgevonden,
had de politiek allang een oplossing gevonden.
Kampinggas, VVD, schaam je heel erg diep
en besef dat wij de economie hebben voorzien van miljarden!
Kamp wat jij en je achterban nu gaan doen,
Is Groningen vergassen net als toen.
Een mensenleven of een zootje gas, waarom klinkt dit gruwelijk
het gebeurde pas!
Hebben we van die korte snor dan niets geleerd?
Kamp, ga verhuizen naar het noorden, heb dat lef!
Maar ja de kraan gaat nu een beetje dicht, in juli weer volop open.
Wat een misselijk makend zootje om het noorden om zeep te helpen!
Ik ben zo boos, dat ik schrijf en niet ga dichten.
Ich binn ein Groninger, je ne suis pas GAS!
Jan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 21-02-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Jan Bonthuis (Actief sinds: 17-12-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Groningen’ van Jan Bonthuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.