Inés
Je droeg het kind naar binnen
en je ogen keken toen al verder.
Ze spraken van tedere droefheid
die duidden op een stille roep.
Een heel kleine lach om je mond.
Eén die pijn aan het leven insluit.
Toen scheurde de eenheid
en gebroken viel je.
Je liet de wereld alleen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is verschenen in de bundel "Dans bij de bospoel" die de dichter uitbracht in 2020. Geschreven n.a.v. het overlijden van Inés Zorreguieta op 6 juni 2018 bij het zien van de foto dat zij haar nichtje (Prinses Ariane) de kerk binnen droeg voor de doopplechtigheid.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Inés’ van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.