Het Wad als bevrijder

elze schollema

Als kleine tollenaar
inde ik van het Wad liefde,
liefde die broos me omarmde
en die mij bevrijdde van het juk
om steeds maar drenkeling te wezen

het koor van zout zonder een duidelijke
dirigent braken de golven
en tilden het schuim ver boven
mijn kunnen zodat ik balanceerde

tussen de mimiek van het klassiek
of de garderobe die het heden
vertegenwoordigde in het masker
van het moment

doch de lessen achter de vleugel
markeerden de grenzen in een
onduidelijke zwart wit verhaal