De aarde zwarten
mag ik de tuin zijn
waar jij groenen kan
de aarde zwarten
waarin jij ooit
weer bloeien zal
mijn borders zijn
niet ingericht éénjarig
maakt nog geen gezicht
paden wachten op de hand
waarmee jij je zaden plant
ik snoei en rooi
het overbodig
de tuin is lenteklaar
mijn warmte en jouw kleur hebben
elkaar ook volgend jaar zo nodig
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De aarde zwarten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.