Vulkaaneiland
Acne van moeder aarde,
een puist op het wateroppervlak, verborgen gangen onder het aardoppervlak,
lava is een vaste waarde.
De zon droogt de puist,
zwartgeblakerd alles trotseren, alleen menselijk ingrijpen kan de vulkaan kleineren,
palmen begeleiden zeegeruis.
Bergen zijn uitgedroogd tot de top,
Door netten bijeen geregen, loshangende rotsen houdt niets tegen,
bij ondergaande zon kruipt de schaduw bergop.
De toerist is altijd solidair te krijgen,
de hele dag uitdrogen, zee om oververhitting te voorkomen,
laat zich ‘s avonds in zijn net rijgen.
Een met de natuur,
behalve wanneer de vulkaan opleeft, en zijn territorium opzweept,
dan is solidariteit van korte duur.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-05-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vulkaaneiland’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.