De Donald Duck
De allereerste Donald Duck-bladen heb ik
nog gekend Mijn moeder gunde mij die
graag en mij er onnoemelijk mee verwend
Zij las die toen nog wat voor; vijf was ik pas
en eigenlijk nog wat jong hoor.
Beetje bij beetje groeide de stapel en heel
snel las ik zélf Een tiental jaren duurde deze pret
Toen vond ik mezelf er te 'oud' voor en het
abonnement maar stop gezet.
Nu trekt het soms weer, al lees ik vrijwel nooit
meer iets..... Soms wel in de wachtkamer van
de dokter Léuk blijft het al met al, Donald en
de neefjes, Wolf en zijn zoon, Knabbel en
Babbel, erg missend Ollie B Bommel met Tom
Poes zomaar verdwenen in het niets.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-10-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Donald Duck’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.