Zong kerst al hun vergaan

wil melker

zag de mooiste bomen staan
maar in mijn hart
zong kerst al hun vergaan

sparren nordman en
de fijn genaalde den
gekweekt om in luister te verschijnen

zullen uit het bos verdwijnen
kaalslag is niet te betwisten
enkel voor wat sfeer verlichten

hun groene dood
zal nog één keer warmte geven
als het oudjaar eindigt met nieuw leven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zong kerst al hun vergaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.