Spiegels
Wie ik ben, ben ik kwijt,
maar wie ik was moet hier nog ergens zijn.
Want we zijn spiegels van elkaar.
En misschien schrikken we zelfs bij het kijken
naar stukjes van onszelf in een ander.
Maar als dat werkelijk de realiteit is
zegt dat misschien precies
waarom een ander nooit genoeg is.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-12-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
MI (Actief sinds: 30-03-2022)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spiegels’ van MI zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.