Over de drempel

Joris Olivier

Eenzaam kijk ik achterom een jaar terug,
oliebol en appelflap binnen handbereik,
liedjes over oude tijden, die zijn geweest
brengen zoete herinneringen in m’n geest.

De klok tikt voort, kent geen herinnering,
in mijn geest weerklinken vroegre tijden,
tijden van lang voor mijn geestelijk lijden,
toen mijn leven vol stond met glinstering.

Toch, ja toch is er vreugde in mijn hart,
is licht in het toekomstige duistre zwart,
hoor ik weer vrolijke belletjes rinkelen,
komt in mijn ogen weer dat glinsteren.

Waarom, neen, het waarom weet ik niet,
kijk in spanning naar wat toekomst biedt,
wat het nieuwe jaar mij zal gaan brengen,
zwarte duister wijkt, dagen gaan lengen.