Alleen

Gertjan van der Kraan

Alleen

Ze zit al dagen lang alleen
Waar gaat dit toch heen
Gescheiden van elkaar
En dat met haar 80 jaar
Voelt ze de eenzaamheid
De sociale media ten spijt
Voel ze zich intens verlaten
Heeft ze heus wel in de gaten
Dat er veel problemen zijn
Maar het doet haar zo’n pijn
Ze kijk uit naar het moment
Dat men zich tot haar wendt
In deze rare, vreemde tijd
Waaronder ze eenzaam lijdt
Ze gelooft echt wel, maar toch
Is er dat eenzame verdriet nog
God ontfermt U zich over haar
In dit moeilijke vreemde jaar
Houdt haar stevig vast
Met haar zware eenzame last
Zorgt U voor verlichting
Geef haar geloof weer richting

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 23-03-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Informatie bij het gedicht

N.a.v. de Corona crises

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Alleen’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.