Woonwijkooievaar

Paul Duyvesteyn

Hoog geland, staand op zijn lange slanke poten
kijkt hij uit over een net aangelegde nieuwbouwwijk
Zijn rode steltenbenen gelijken trillende zongloedstreepjes
Een verzachting in deze troosteloze kaalslag

Als hij met takken en twijgen luchtdanst
doet het vanaf de grond voorkomen
alsof hij zuigelingen naar zijn nest draagt
Met zijn bedrijvigheid strooit hij
gelukgevoelens over deze woonwijk