Zaailing

Paul Duyvesteyn

Hij wordt hevig geranseld
met bloedstriemen op arm een benen
Zittend op een kartonnen krukje drukt hij jonge plantjes in potgrond
Bij de laatste knakte het stengeltje
Dat was ook het moment dat een overbuigende gestalte
een donkere schaduw over de zwarte aarde wierp

Nerveus probeerde hij het gehavende stekje
helemaal in de teelaarde te drukken,
om het aan zicht te onttrekken
In schaduwmassa kon hij niets meer zien
en blijft de ontzielde zaailing in zichtsveld van zijn belager liggen