zee heimwee
mijn heimwee
naar een verdwenen
zee
met havenkroegen
aan de ree
gevuld met
lichtmatrozen, lichte meiden
het zwaar beladen woord
TRANSATLANTIEKER
ik vaar nu uit
en weet niet wanneer
ik weer zal keren
ik voel het heimwee
naar jou en naar de zee
vaarwel dan
ik ga varen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zee heimwee’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.