In Memoriam: meneer De Bruin

Vincent Oostrijck

IN MEMORIAM : MENEER DE BRUIN

Meneer De Bruin is weg
Hij lag in zijn bed
Hij leek te slapen
Maar hij was overleden

Hij was als een schrijver
Die nooit iets schreef
Een bedtester, zei hij zelf
Er kwam weinig uit zijn handen

Hij zat vast in zijn bestaan
In een dorp waar nooit iets gebeurde
Hij kon niet voor- of achteruit
Hij voelde zich gevangen

Er zat een gat in zijn leven
Waardoor zijn toekomst was ontsnapt
Er zat een gat in zijn maag
Waardoor zijn leven wegvloeide

Meneer De Bruin drinkt
Hij drinkt om niet te voelen
De tijd tikt genadeloos verder
Hij voelt zich achterhaald

Meneer De Bruin vervaagt
Hij is niet de man die hij ooit was
Maar een aangetaste versie van zichzelf
Hij is bezig met verdwijnen

Meneer De Bruin voelt zich ziek
Hij geeft over in de badkamer
Hij kruipt weer in zijn warme bed
En dan verdwijnt hij uit het leven

En ik, ik ga je verdorie missen
Jij gekke, dwaze, grappige
Verloren, gebroken, noodlottige
Lieve vriend van mij