Valse triste

Joris Olivier



Ik droom weg naar mistige verten,
begeleid door de tonen van Sibelius’
‘Valse triste’, gedragen door de wind,
die mijn gedachten meevoert.

In de stilte ‘k in achterblijf, keert weer
de schaduw uit lang vervlogen tijd,
ik al zo lange verloren waand’,
nog verborgen in de mist.

Als de zon de mist ten lest verjaagt,
blijkt de schaduw opgegaan in de mist,
is slechts eenzame stilte die rest.

Mijn gedachten keren terug uit toen,
zijn in ’t heden zonder doel noch toon,
mij rest d’herinring aan j’afscheidszoen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 25-04-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Valse triste’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.