dauw
het dauwt
de nacht
gaat slapen
maar niets
maakt ooit
een afscheid zacht
waar zijn de dagen
met hun regen
de zeurderige geborgenheid
van oude kamers
waar stappen klonken
alsof iemand
een schaduw
je voeten herhaalde
ze zeggen "er viel
een hemels dauwe"
maar wat is dan
de hel
een laatste blik
en jij onder de grond
de aarde proeft
zout in mijn mond
ik wil de aarde eten
om diep bij jou te komen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dauw’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.