Fietsen langs de Lindt

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Langs het fietspad
 droomt de Lindt
 van helder stromend water.
 De zon vormt in
 de schrale wind
 een stammenschaduwspel;
 in lijnen op het grijs
 schijnen bomen antraciet.
 Langs riet drijft vliezig ijs.

 De zingende fietser,
 een lint in het haar
 plet dromerig de schelpen.
 De populieren wiegen
 het ritme van haar lied.
 Bij het “verlangt
 mijn ziel naar U”
 mindert ze vaart.

 Langs het fietspad
 hoort de Lindt
 een stroom van levend water,
 de Zon vormt in
 de oostenwind
 een pakkend takkenspel;
 de lijnen in het grijs
 schijnen herten uit het niets,
 zich lavende aan smeltend ijs.

 De Lindt is een zijtak van het Aduarderdiep.