VIJF MARIALEGENDEN V

Martin Kageling

STELLA MARIS



Niets zo onrustbarend als het kustgebied.
Op lichte wieken wentelt de vissersplaats
van donkere duinenrij tot ver buitengaats,
waar elementen versmelten tot verschiet.

Jong als ik toen was, voelde het toch al laat
om me heen, zo nazomers, vol oud verdriet,
dat nooit eens door dagelijks geluk teniet
gedaan werd – een wereld in schaduwstaat.

Het leven leek beheerst door wachten,
op de hoek van land en lucht en water,
mijn blik altijd verzand in vergezichten.

Het was een sterbezaaide meinacht en
ik liep met haar het duinpad af naar later,
toen ik voor het eerst de zee zag lichten.