lone woolf
hij is gestoord
houdt spiegels voor gezichten
die zoeken naar herkennen
hun kale reis
voert hen langs dode plekken
waar zelfs het onkruid niet meer bloeit
bloemen
zijn fonteinen
van bloed geworden
rode rozen in beschutte tuinen
die te pronken hangen
ik heb ze nageteld
zijn verdwenen
waar zijn alle rozen heen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lone woolf’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.