De bodem
Het is geen onuitputtelijke bron meer, onze liefde
Hoewel het eerst onafgebroken bleef geven is de bodem van de put nu bijna bereikt
Dat aanblik was al in zicht maar we schijnden ons beiden blind
Onze tranen hebben het laatste laagje weten bij te vullen, wat nu ook langzaam wegsijpelt
Het stroomt sneller weg dan een van ons het nog kan voeden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-04-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Louise (Actief sinds: 23-04-2023)
Informatie bij het gedicht
Voor mezelf, om me een plek te geven waar ik mijn gevoelens kwijt kon toen dat allang niet meer bij hem kon 11-2022
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De bodem’ van Louise zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.