Kleurt in zacht pastel
we laten stilte spreken
woorden blijven in gebreke
om te zeggen wat
we voelen voor elkaar
zinnen openen
pas diep van binnen
omdat het buiten
geen contact toelaat
jij kleurt in
zacht pastel mijn uren
ik blijf turen naar
jouw blauwe horizon
in ongebroken wit
penseel ik steeds je zit
handen kunnen je dromen maar
ik kan je niet uit deze verf laten komen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kleurt in zacht pastel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.