Maanreis

Paul Duyvesteyn

Op het strand gezeten
Ben ik zandkorrels aan het tellen
Ik doe ze in een boterhamzakje
Zodra ik bij de twintig ben
Ga ik je bellen
We kunnen dan samen verder gaan
We wachten nu even
Tot de zee de maan gaat halen
Daarop kunnen we in het licht uitrusten
En om de aarde reizen
Telkens schuiven we een stukje op
Zodat we steeds in het maanlicht zitten
Het zakje vouwen we
in de vorm van een zandloper
Als we hem twee keer hebben gekeerd
Is morgenschemering aangebroken