De klaproos

Joris Olivier

Het wit gezichtje zo fragile
te midden van de heirschare.
De klokken klinken luid
de komst van de lentebruid.

De klaproos licht fragile
rood op in het crème-wit
van ’t zilverschoon, dat opbloeide
voor de komst van lentebruid.

‘t Geschal der bazuinen,
overweldigt d’heirschare,
‘t gepeupel ongehoord,
buigt voor klaproos’ statuur.

Waar de klaproos rood bloeit
te midden van ’t crème-wit
van ‘t zilverschoon, ligt stil
ter neder de lentebruid.

Lente maakt plaats
voor de zomer. De klaproos
geeft kleur in het wit verschiet,
bedekt met hemelsblauw.