Plunderende baron

Paul Duyvesteyn

De baron luistert naar windvlagen
Fluisteringen verwarren zijn hoofd
Hij kan niet meer goed nadenken
Daarom plunderde hij het kasteel

Door rijkdom gedreven snelt hij
onder de vervallen burchpoort
het gekeide ongelijke binnenhof op,
zijn ridderzwaard uit schede trekkend

Met moeite bestijgt hij de slingerende spiltrap.
Zijn slagzwaard klettert vonkend tegen de kasteelmuur
In gurende wind bolt zijn hose op,
zijn bovenbeenharen ritmisch meedeinend

Onverhoeds staat hij voor de wenteldeur
Woest slaat hij op bronzen hengsels
Oogbetraand ziet hij de helft van zijn kromzwaard
rinkelend de wenteltrap afzwiepen