Vergane glorie... manieren!
Ging het vroeger niet zo dat het gros manieren kent?
Dankuwel, alstublieft Bij nalatigheid werd je streng
toegesproken en stond je mooi in je hemd!
Onlangs graaide ik gretig in overheerlijke friet... Frites-
saus vergat men daarbij niet Onbehouwen en zonder
geleerde manieren at ik door Lékker hoor!
Ik had dan ook een niet voor te stellen trek hoor Met een
geleverde extra servet snoot ik ook nog luidruchtig mijn
neus Tamelijk onsmakelijk ja, maar ik presteerde het Heus!
Toen ik stiekem wat om me heen keek, zag ik dat het menig
een zo vergaat Ondanks toendertijd bijgebrachte manieren
die men uiteindelijk achter zich laat
Toen ik de zaak wilde verlaten, hield een jonge knaap
galant de deur voor me open Én, heeft het gesmaakt?
Hij is kort daarna heel vlot afgedropen
Ik bedoel te zeggen: zoveel is relatief De ongebruikte
bestekcouverts die blinkend schoon om mee te eten
riepen... Ach ja, wat moet je er verder nog over zeggen?
Een andere tijd met andere gewoonten Nú geeft het de
gelegenheid er luidkeels iets van te zeggen!
Dakoyria, 12-2-2024.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-02-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
Die goudgele stokjes, voortreffelijk gefrituurd lijken erop te wachten om met huid en haar gegeten te worden, ondanks in een grijs verleden geleerde manieren, zoals keurig met bestek eten. Daoyria, 12-2-2024.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergane glorie... manieren!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.